Mijn dochter Alina is nu 7 jaar. En wat ben ik trots op hoe zij is gegroeid. Alina is een verlegen meisje en wil graag alles goed doen. Herkenbaar want zo ben ik ook. Alina is vrolijk en ook nog lekker een kind die houdt van verkleden, fantasie spellen en lekker knutselen. Achter de grote lach van Alina gebeurt heel veel.
Haar vader en ik zijn uit elkaar gegaan toen zij 4 was. Ze snapte er niks van en op een kinderlijke manier heb ik altijd proberen uit te leggen dat papa en mama wel vrienden zijn maar wij niet meer verliefd zijn. Alina heeft tot aan haar 6e nog gevraagd of papa en mama weer liefde gaan krijgen. Dit blijven kinderen natuurlijk altijd hopen.
De laatste twee jaar merk ik dat Alina niet haar emoties wil tonen. Ze probeert vrolijk te blijven dit lukt niet altijd. Bij Alina uit haar emotie zich in buikpijn. In het begin dacht ik wat heeft mijn meisje vaak last van haar buik tot ik verder op onderzoek ging en verder door ging vragen.
Alina had altijd last van haar buik wanneer er wat nieuws ging gebeuren of dat zij terugging naar haar vader. Zoals sommige wel weten is het hoofdverblijfplaats van Alina bij haar vader omdat ik 2 jaar geleden met mijzelf in de knoop zat. Hier komt het schuldgevoel om het hoekje kijken want wat als ik toen alles al goed voor elkaar had. Wat als ik veel eerder aan mijzelf had gewerkt, durfde mijn kleine meisje dan te vertellen wat er in haar hoofd speelt. Durft zij dan wel haar ware emoties te laten zien.
Ik moest toch een manier vinden om tot de kern van mijn eerste kindje te komen, want deze fout wil ik natuurlijk niet nog een keer maken. Een lange tijd heeft het geholpen om met emotie kaarten te werken. We hadden verschillende emoties op kaartjes en wanneer zij zich wat slechter voelde of boos voelde kon ze het plaatje veranderen. Ik wist dan natuurlijk nog niet wat er aan de hand was maar ik kon wel mijn kleine meisje troosten of helpen.
De laatste tijd praat Alina wat meer. Dit komt omdat wij gebruik maken van een kletspot. Alina vindt het leuk de vragen te beantwoorden maar ze vindt het ook heel leuk om de antwoorden van mij te horen. Ze vergelijkt zich dan met mij of zegt dat zij daarin anders denkt. Yes mijn meisje durft soms eindelijk haar mening te geven. In grote groepen durft ze dit nog niet maar ik ben blij dat er een begin is.
Reactie plaatsen
Reacties